W Atenach, oprócz zabytków ze starożytności, zachowało się również kilka z czasów okupacji tureckiej (o historii Aten możesz przeczytać tutaj). Jest ich niewiele, ale znajdują się w centrum miasta, więc trudno je przeoczyć. Warto się z nimi zapoznać, ponieważ odegrały ważną rolę w historii Aten.
Meczet Dzisdaraki
Znajduje się na placu Monastiraki i trudno go nie dostrzec. Wychodząc z metra i chcąc spojrzeć w stronę Akropolu, najpierw zobaczysz ten meczet. Został zbudowany w 1759 roku i z jego budową wiąże się historia wielkiej katastrofy. Otóż, podczas stawiania budynku ukradziono jedną z kolumn z pobliskiej świątyni Zeusa. Mimo że kradzież materiałów pod budowlę ze starożytnych miejsc była dosyć częstym zjawiskiem, wierzono, że takie czyny mogą przysporzyć kłopotów, nie tylko prawnych. Niedługo po tym czynie miasto obległa epidemia dżumy. Wierzono, że choroba była schowana pod kolumną, którą wykorzystano do budowy, a usunięcie jej ze świątyni spowodowało uwolnienie zarazy.
Po odzyskaniu przez Grecję niepodległości meczet był wykorzystywany jako koszary, składownia broni, a nawet jako więzienie. Dzisiaj należy do Muzeum Sztuki Ludowej, jednak budynek od dwóch lat jest nieczynny, ze względu na renowację jaką przechodzi.
Więcej informacji tutaj.
Meczet Fethiye
Zbudowany w granicach rzymskiej agory w drugiej połowie XVII wieku, jest znany również pod nazwą meczet Staropazarou, ze względu na jego położenie blisko agory pszennej (sitari=pszenica). Ponoć jest to najstarsza i największa budowla tego typu w Atenach. Meczet pełnił rolę kościoła katolickiego, a podczas powstania w pierwszej połowie XIX wieku, służył za więzienie wojskowe, koszary, a nawet za szkołę interdyscyplinarnej metody.
Po odzyskaniu niepodległości przez Grecję meczet był używany jako piekarnia, a następnie jako składownia zabytków z rzymskiej agory i z Akropolu. W ostatnich latach dzięki dofinansowaniu z Unii Europejskiej, meczet został odrestaurowany i od 2017 roku można go odwiedzać. Bilet do meczetu kosztuje 8 euro i obejmuje również wejście na teren Agory Rzymskiej. Jeśli chcesz natomiast odwiedzić większość ważniejszych ateńskich zabytków, kup bilet za 30 euro (więcej info tutaj).
Informacje na temat biletów i godzin otwarcia znajdziesz tutaj.
Wieża wiatrów
Również na terenie Agory Rzymskiej, kilka metrów od meczetu Fetihye, znajduje się wieża wiatrów (aerides). Zbudowana z pentelickiego marmuru (tego samego, co Partenon) w starożytności odgrywała rolę zegara, stacji meteorologicznej i być może nawet planetarium. Podczas okupacji tureckiej osiedlili się w wieży „Derwisze” – odłam islamu, którzy co piątek świętują „sema” (niebo), tańcząc do białego rana.
Byli oni nieposłuszni władzy, więc turecki władca Hasekis zagroził im, że jeśli nadal będą sprawiać problemy, zostaną wygnani. Tak więc Derwisze pozostali w wieży do 1821 roku (rok uwolnienia Aten z okupacji tureckiej), a następnie większość z nich przesiedliła się na Evię lub wyjechała do Azji Mniejszej. Dzięki temu, że pozostali w wieży tyle lat, uchronili ją przed Europejczykami, którzy w tamtych czasach usuwali i zabierali ze sobą wiele antycznych zabytków.
Godziny otwarcia i cena biletu jak wyżej.
Medreses
Naprzeciwko wieży wiatrów, poza terenem Rzymskiej Agory, zobaczysz wśród zarośli bramę. Jest to brama Medreses, muzułmańskiej szkoły religijnej, która kiedyś tam stała. Zbudowana w 1721 roku odgrywała bardzo ważną rolę w tureckim życiu edukacyjnym. Wykładano tam filologię, teologię, filozofię turecką, arabską i perską. Po ukończeniu studiów 11 najlepszych uczniów dostawało wysokie stanowiska w państwie tureckim. Budynek był kwadratowy, pośrodku znajdował się plac, dookoła klasy i pokoje uczniów, a w północno- wschodnim rogu był mały meczet. Na środku placu zostało zasadzone drzewko platana, które z czasem wyrosło na ogromne drzewo.
W XIX wieku budynek był postrachem Aten, ponieważ wykorzystywano go jako więzienie, pokoje i klasy zostały przerobione na cele więzienne. Platan był największym postrachem więźniów, dlatego, że na drzewie wieszano skazanych. W tamtym czasie powstało powiedzenie „pozdrów ode mnie platana” (χαιρέτα μου τον πλάτανο), które więźniowie mówili między sobą, gdy jeden z nich sprawiał problemy.
Budynek został zburzony w 1914 roku podczas prac archeologicznych, a drzewo zostało spalone przez piorun podczas burzy w 1915 roku.
Łaźnie tureckie
Łaźnie tureckie „Loutra ton Aeridon” na ulicy Kirristou, to jedyne łaźnie zachowane z czasów okupacji tureckiej. Znajdują się nieopodal rzymskiej agory. Z hammamu mogli korzystać mężczyźni, jak również kobiety, jednak nie w tym samym czasie. Były wyznaczone oddzielne godziny, w których każda z płci mogła korzystać z łaźni. Podczas rewolucji budynek został częściowo zniszczony, jednak za czasów króla Ottona hammam odbudowano i korzystano z niego do 1965 roku.
Obecnie łaźnie należą do Muzeum Sztuki Ludowej, a odwiedzający mają okazję zobaczyć, jak działały stare łaźnie. W budynku można oglądać również okresowe wystawy.
Godziny otwarcia: od środy do poniedziałku 09:00-16:00, we wtorek nieczynne
Bilet: 2 euro (darmowy wstęp dla osób poniżej 18 roku życia, powyżej 65 roku życia i dla studentów).
Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Muzeum Sztuki Islamskiej Benakis
W Muzeum Sztuki Islamskiej na Thissio odwiedzający mają okazję podziwiać sztukę z wielu zakątków muzułmańskiego świata – Iranu, Azji Mniejszej, Egiptu, Arabii i wiele innych. Dzieła z metalu, drewna, złota, jak również nagrobki, broń, to tylko kilka przykładów eksponatów, które znajdziesz na 4 piętrach muzeum. Ilość eksponatów zalicza go do jednego z największą ilością kolekcji na arenie międzynarodowej.
Odwiedzenie muzeum polecam również ze względu na kawiarnię, która znajduje się na tarasie budynku. Można z niej podziwiać starożytny Kerameikos, wzgórze Pnyx, a nawet Akropol.
Muzeum działa od czwartku do niedzieli w godzinach 10:00-18:00, a bilet kosztuje 9 euro.
Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Ateny znane są przede wszystkim ze starożytnych zabytków, jednak 400- letnia okupacja turecka odegrała dużą rolę w życiu mieszkańców, a nawet w zachowaniu lub zniszczeniu antycznych pozostałości. Jednak istnienie budowli z tamtego okresu tuż obok starożytnych, nadaje miastu dzisiejszy urok i pozwala pamiętać o całej historii miasta, a nie tylko tej powszechnie znanej.
Grecja to mój dom. Mimo, że urodziłam się w Polsce, to wychowałam się w Atenach i nie wyobrażam sobie innego miejsca do życia. Jest to piękne miasto, które skrywa wiele uroczych zakątków i tajemnic nie wszystkim znanych, a którymi chętnie się z Wami podzielę.
Chyba chodziło raczej o ślady panowania Imperium Osmańskiego, a nie Bizancjum?
Tak, oczywiście! Pomyliłam artykuły ?. Dzięki, że to wyłapałeś!