Egina-wyspa pistacji

Egina jest największą wyspą zatoki Sarońskiej i położona jest niedaleko Aten. Można na nią dopłynąć promem w przeciągu 1,5 godziny (bilet kosztuje ok. 9 euro w jedną stronę) lub wodolotem w ciągu 40 minut (bilet kosztuje ok. 14 euro w jedną stronę). 

egina
Wodolot pływający na wyspę Egina

Wyspa ma 2 porty- w miasteczkach Egina oraz Agia Marina.

Miasteczko Egina to stolica wyspy z charakterystycznym malutkim białym kościółkiem w porcie. Nad brzegiem morza znajduje się dużo tawern, restauracji i kawiarni, a w uliczkach za nimi sklepiki z pamiątkami, supermarkety i oddziały banków. Po przypłynięciu na wyspę pierwsze, co zobaczycie to parking dorożek czekających na turystów.

dorożka
Parking dorożek

W mieście Egina można zwiedzić Muzeum Archeologiczne, które było pierwszą taką placówką we współczesnej Grecji oraz obiekt archeologiczny Kolona z pozostałościami po świątyni Apolla.

Niedaleko portu znajdują się dwie plaże-jedna po jego prawej stronie, a druga po lewej. Obie plaże są piaszczyste, płytkie i można wypożyczyć na nich leżaki z parasolami. 

egina
Miasteczko Egina

Z miasteczka Egina odjeżdżają autobusy do różnych części wyspy, do miasteczek lub na inne plaże. Jeden z autobusów zawozi do obiektu archeologicznego Afai-świątyni zbudowanej w V w. p.n.e w stylu doryckim. Prawdopodobnie architekci Partenonu wzorowali się na tej świątyni przy budowie najważniejszego zabytku Aten

afai
Świątynia Afai

Innym ciekawym miejscem do odwiedzenia jest Paleochora, dawna stolica wyspy. Miasto było zbudowane na zboczach góry w celu ochrony przed napaściami piratów. Obecnie można tam obejrzeć ok. 35 kościołów, ruiny starych domów, a z samego szczytu rozpościera się piękny widok na plażę Souwala.  

Autobusami można dojechać do innych fajnych plaż na wyspie, np. do plaży Eginitisa położonej w małej zatoczce z parasolami i leżakami; Sarpa z drobnymi kamyczkami i kilkoma drzewami, pod którymi można się schować przed słońcem oraz Agia Marina, gdzie znajduje się drugi port wyspy.

ag.marina
Plaża w Agia Marina

Miasteczko Agia Marina to najbardziej turystyczny punkt wyspy Egina. Plaża jest długa na 500 metrów, morze jest płytkie, są leżaki, parasole i można uprawiać sporty wodne. Nad brzegiem jest dużo kawiarni, tawern, hoteli i barów. Latem organizowane są różne koncerty, a najważniejszym wydarzeniem jest festyn 17 lipca- w tym dniu świętuje kościół pod wezwaniem Świętej Mariny. Z tej okazji organizowany jest duży targ, tzw. panigiri, na którym  można kupić prawie wszystko (od pościeli i bielizny po narzędzia) oraz różne smakołyki, np. loukoumades-greckie pączki polane miodem i posypane cynamonem. Wieczorem organizowana jest huczna zabawa z muzyką na żywo i tradycyjnymi greckimi tańcami. 

Wyspa Egina znana jest z uprawy pistacji, a jej mieszkańcy tworzą przeróżne wyroby z tych orzechów. Można tutaj kupić słodycze na bazie pistacjowej, lody o tym smaku czy kremy do rąk, twarzy i ciała oraz wiele innych. Co roku we wrześniu organizowany jest Festiwal pistacjowy, podczas którego  można skosztować i zakupić przeróżne wyroby z pistacji. W tym czasie organizowane są przeróżne koncerty i przedstawienia.

Egzotyczna wysepka Moni

wyspa
Wyspa Moni

Na południowo-zachodnim krańcu Eginy znajduje się mała wioska rybacka, Perdika. Można tam dojechać autobusem z portu. Warto zatrzymać się tam, żeby zjeść świeże ryby i owoce morza. Z malutkiego portu w wiosce co kilka minut odpływa łódka na wysepkę Moni, najbardziej egzotyczne miejsce w pobliżu Aten. 

moni
W oddali plaża z beach barem
moni
Plaża po drugiej stronie wyspy

Jest to bezludna wysepka, na której schronienie znalazły dzikie zwierzęta, takie jak jelenie, kozy czy pawie. Są one dokarmiane przez ludzi pracujących w beach barze, który oferuje przyjezdnym leżaki i parasole na jednej z plaż wyspy. Po drugiej stronie wyspy jest druga plaża, bardziej dziewicza. Można tam rozłożyć swój ręcznik na kamieniach, a obok znajdują się skały, z których można skakać do morza. Woda tutaj jest krystalicznie czysta, wyspa porośnięta jest sosnami, a połączenie kolorów niebieskiego morza i zielonego lasu daje niesamowity efekt. 

zwierzeta
Dzikie zwierzęta na wyspie Moni
paw na moni

Wyspa Egina jest na tyle blisko, że można się tam wybrać nawet na jednodniową wycieczkę z Aten. Czy przekonałam cię do odwiedzenia tej wysepki? A może już tam byliście? Dajcie znać w komentarzu!


Przewodnik po Atenach!


10 komentarzy

  1. Jeśli chodzi o zwiedzanie polecam także wycieczkę (komunikacja miejska dojeżdża) do klasztoru św. Nektariusza (Agios Nektarios). Wyjątkowa architektura i wspaniałe widoki.

  2. Będziemy z przyjaciółką w Atenach w drugim tygodniu września. Egina i Moni to nasz must have na liście do odwiedzenia.
    Czy dobrze zrozumiałam, że żeby dostać się z centrum Aten na Eginę, a potem na Moni należy kolejno udać się do: portu Pireus, stamtąd promem (czy bilet kupię bezpośrednio przed rejsem, czy należy to zrobić jakoś wcześniej) lub wodolotem do portu w Eginie, a z Eginy autobusem do wioseczki Perdika, skąd pływają łódeczki (to samo pytanie: bezpośrednio przed przeprawą uda się kupić bilet?) na Moni?
    I podpytam jeszcze, czy bez samochodu i wypożyczania skutera uda się dotrzeć na jakąś ładną, może niezbyt zaludnioną plażę na Eginie oraz na tę dziką na Moni? Czy konieczne będzie wypożyczenie chociażby roweru? 😛

    1. Bilet na Eginę możesz kupić albo w porcie w Pireusie, albo online np. na stronie https://www.ferryhopper.com/. Po dotarciu na Eginę kupicie bilet na autobus, którym dotrzecie do miasteczka Perdika. Aby przeprawić się się na Moni, bilety kupicie już na łódeczce.
      Na inne plaże na Eginie możecie dostać się też autobusem.

      1. Właśnie odespałam wczorajszy powrót do Polski. Ateny to inny wymiar, tam czas płynie inaczej, wolniej. Wieczór bez spaceru deptakiem przy Akropolu jest wieczorem straconym.
        Wycieczka do Aten była moją pierwszą samodzielną wyprawą gdziekolwiek. Wybrałam słusznie. W tydzień zobaczyłam tam więcej, niż przez 19 lat życia. Zaskoczyła mnie prostota przemieszczania się po tak dużym mieście (praktycznie wszędzie można dojechać metrem i busem), zaskoczył mnie brak tłoku turystów, zaskoczyło mnie miłe podejście Greków i zaskoczyło mnie wiele innych rzeczy… Egina i Moni z kolei to wysepki magiczne. Czas na Moni upłynął mi jak mgnienie oka, a Eginę będę wspominać przez pryzmat pistacji i szybko jeżdżących taksówek.
        Dziękuję za wszystkie przydatne wskazówki zawarte na blogu. Nie ukrywam, że z wieeelu skorzystałam. Być może wracając kiedyś do Aten, wrócę i na bloga 🙂

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

error: Tekst chroniony prawem autorskim. © 2019 Pod Akropolem